Filipiny Oslob – snurkling z rekinami wielorybimi;-)

Już jako dziecko marzyłam o dalekich podróżach. Wypożyczałam ze szkolnej biblioteki książki i czasopisma opisujące egzotyczne kraje. Jeszcze wtedy nie wiedziałam, że kiedyś moje marzenia się spełnią, ale w nie bardzo wierzyłam. Teraz jako dorosła kobieta  mam  swoją  tablicę, na której przyczepiam kolejne marzenia, a później staram się je zrealizować. Jednym z takich pragnień było spotkanie się z rekinem wielorybim;-)

Rekin wielorybi jest gatunkiem  migrującym, występującym w wodach tropikalnych. Jego wędrówki spowodowane są zmianami temperatury oraz rozwojem planktonu. Pływa blisko powierzchni wody, samotnie lub w stadach. Żywi się głównie planktonem oraz małymi rybami. Jest największym przedstawicielem rekinów. Według oficjalnych pomiarów długość ciała osobników tego gatunku dochodzi do 12.65 m a masa ich ciała sięga 13,6 t. Rekin charakteryzuje się specyficznym umaszczeniem. Jego ciało pokrywają cętki.Głowa rekina wielorybiego jest mocno spłaszczona, a oczy bardzo małe.

Rekin wielorybi osiąga dojrzałość płciową w wieku 25 lat. Samica rodzi jednorazowo do 16 młodych. Gatunek ten za sprawą największego drapieżnika jakim jest człowieka stał się narażony na wyginięcie;-(((

Zatrzymaliśmy się w centrum Cebu. Traktowaliśmy to miejsce jako bazę wypadową. Aby popływać z rekinami Wielorybimi musieliśmy się dostać do Oslob na południu wyspy. Wstaliśmy zatem o świcie, aby o ósmej dotrzeć na miejsce. Zależało nam na czasie ponieważ rekiny można oglądać do godziny 11. Jest to ich pora jedzenia. Później odpływają i wracają następnego dnia rano. Lokalne centrum nurkowe do którego trafiliśmy pobrało stosowną opłatę i wysłało nas na krótkie szkolenie jak mamy zachowywać się w obecności rekinów. Minimalny odstęp od rekina to 4 metry. Nie można ich dotykać ani przytulać;-). Po zapoznaniu się z procedurami bezpieczeństwa wsiedliśmy na maleńką łódkę i popłynęliśmy na spotkanie z tymi niezwykłymi stworzeniami. Z tego względu, że rekiny podczas posiłku pływają blisko powierzchni wody nie potrzebowaliśmy butli. Wystarczyła maska, rurka oraz płetwy.

Kiedy je zobaczyliśmy czas się zatrzymał…… Nic nie było ważne, nic nie istniało. Patrzyliśmy jak zahipnotyzowani, a one spokojnie sobie jadły tak jak to czynią każdego dnia. Cieszę się, że przynajmniej przez krótką chwilę mogliśmy być częścią tego procesu.

Widok tych majestatycznych stworzeń na wolności mogę porównać z: prawdziwą miłością, moim psem, rozmową z przyjacielem, smacznym tortem bezowym, rodzicami, gorącym latem, tęczą, słowem kocham cię……